Галоўны трэнер «Гомеля» Стась: «Мне не сорамна за гэтую серыю, хлопцы біліся з «Металургам» у кожным матчы за кожны сантыметр лёду»

Галоўны трэнер «Гомеля» Сяргей Стась пракаментаваў пройгрыш ад «Металурга» у пятым матчы паўфінальнай серыі Экстралігі (4:5, вынік у серыі: 1-4) і завяршэнне выступлення ў турніры.

– Добры баявы матч, рады, як каманда згуляла. Індывідуальныя памылкі, асабліва ў пачатку гульні, наклалі свой адбітак. У цэлым я задаволены, як хлопцы біліся ўсю серыю з такой укамплектаванай камандай, як «Металург», я рады за нашых хлопцаў, задаволены, што падрыхтаваў такую каманду. У нас самая маладая варатарская лінія ў лізе, самая маладая абарона, мне не сорамна за гэтую серыю, хлопцы біліся ў кожным матчы за кожны сантыметр лёду. Недзе крыху не хапіла ўдачы, недзе цярпення, недзе яшчэ нечага, але сёння былі індывідуальныя памылкі, якія прывялі да такога выніку. Можа быць, у гэтым ёсць і мая доля віны, прызнаю, што крыху з ратацыяй складу не адгадаў, пару пазіцый. А так – хлопцы малайцы, з той камандай, якой мы далі бой, гэта дарагога каштуе.

– Слабую гульню ў серыі паказвалі легіянеры. У чым прычына?

– Ведаеце, мы зноў вяртаемся да пытання легіянераў, але яны такія, якія ёсць, якія да нас даязджаюць. Я ўжо колькі разоў казаў, што яны могуць сесці ў цягнік «Масква – Гомель», а выйсці, напрыклад, у Жлобіне. Тут фінансы вырашаюць усё, нават няма чаго абмяркоўваць. Мы набываем тых, на каго ў нас хапае сродкаў.

– Сяргей Леанідавіч, цяпер вы адчуваеце нейкае спусташэнне ці ж не? Якія эмоцыі зараз перажываеце?

– Добрае пытанне. Сапраўды кажучы, наогул ніякага спусташэння няма, я рады, я поўны энергіі, таму што зараз ведаю, што трэба для таго, каб перамагчы, у якім кірунку трэба ісці. Калі ўзяць мінулыя два сезоны, то там было рэальнае расчараванне, бо былі людзі, якія сапсавалі тыя сезоны. Сёлета сабраўся добры калектыў, няхай дзесьці нечага і не хапала, ад тых жа легіянераў хацелася б большага, але ўсе мы можам спакойна паглядзець адзін аднаму ў вочы, бо кожны дапамагаў чым мог, усе стараліся. Зразумелая справа, у кагосьці быў добры рэгулярны сезон, аднак не атрымалася ў плэй-оф, але не было такога, каб я застаўся на кагосьці пакрыўджаным ці нехта нас падвёў. Не, кожны рабіў усё, што ён мог, была добрая атмасфера ў камандзе, гэта адыграла пэўную ролю.

– Сустракаліся пятая і шостая каманды рэгуляркі, але па якасці хакея, эмоцыям на трыбунах і на лёдзе серыя атрымалася падобна фіналу. Пагодзіцеся?

– Я б сказаў, што гэтая серыя, магчыма, вартая фіналу, – сказаў Стась.