Заснавальнік «Руху» Прысяжнюк: «Замест падзякі за множанне брэсцкага футбол на два, маючыя ўладу людзі не знайшлі для мяне месца ў футболе»
Заснавальнік брэсцкага «Руху» Сяргей Прысяжнюк распавёў тэлеграм-каналу «О, спорт! Ты – мир!», чаму перастаў працаваць у беларускім футболе.
– У сярэдзіне 2021 года вы пакінулі «Рух», які неўзабаве спыніў існаванне. Як прыгадваецца раставанне з клубам, які фактычна сам і стварылі?
– Досыць балюча было сыходзіць з праекту, у вытокаў якога стаяў, які ствараў. Цяжка ў першую чаргу псіхалагічна, калі пачынаеш дужацца з самім сабой, шукаць чыннікі [адбываючагася] у іншых, і ў адзін момант усё сканчваецца. Так і здарылася.
– Азіраючыся назад, ці была магчымасць застацца ў клубе?
– Вядома. Прайшло шмат часу, я прааналізаваў, што зрабіў не так і што мог бы зрабіць інакш. Нельга было дапусціць прыходу ў «Рух» выпадковых людзей. Мне трэба было згуляць на апярэджанне, каб далейшыя падзеі не развіваліся так, як мы ў выніку ўбачылі.
А ўвогуле, шчыра, так не хочацца ўспамінаць той перыяд… Ва ўсім, што з намі адбываецца, мы самі і вінаватыя, ніхто іншы. У любым выпадку гэта ўжо гісторыя. Магчыма, знойдуцца энтузіясты, якія пойдуць па маім шляху. Я і партнёры рабілі клуб фактычна з нуля, а потым Аляксандр Мікалаевіч [Зайцаў] звярнуў увагу на нас, ідыётаў, якія забіваюць свой час, укладваюць свае грошы ў нейкі праект.
– Пасля «Руху» вы зніклі з футбола. Чаму?
– Не знік, а спрабаваў зрабіць праект пад назвай «Фабрыка футбола», ці, па-ангельску, Footballfactory. Яго сутнасць заключалася ў арганізацыі трэніровачных збораў для свабодных агентах, футбалістаў, пераважна з-за мяжы. Хацеў прывозіць іх у Беларусь, збіраць дадзеныя, рабіць для іх свайго роду прамоўшн і прэзентаваць суіскальнікам [футбольным клубам] на іншым, новым узроўні. У першай палове 2022 года запусціў праект, але потым сутыкнуўся з рознымі бюракратычнымі праблемамі, лагістыка была парушана з-за закрыцця авіязносін з Беларуссю. У выніку «Фабрыку футбола» прыйшлося згарнуць, і з футболам на нейкі час я сапраўды падзавязаў. Плюс трэба разумець, што, працягваючы жыць і працаваць у Брэсце, я не мог знайсці сабе месца ў мясцовым футболе. Так атрымалася, што функцыянеры, чыноўнікі неяк дбайна да мяне ставіліся, не хацелі мець са мной спраў, хаця многія са мной не былі знаёмыя асабіста. Замест таго, каб падзякаваць за тое, што я стварыў «Рух», памножыў брэсцкі футбол на два, маючыя ўладу людзі не знайшлі для мяне месца ў футболе, хаця я магу зрабіць любы праект з нуля. Людзі аддаюць перавагу сядзець на гатовых праектах, пастаянна скардзячыся, як усё дрэнна і не хапае ўсяго. А трэба ўсяго толькі пачаць працаваць. Грошай няма – вучыся зарабляць, азірніся вакол. Магчымасці ў клуба ёсць – працуй на развіццё, а не запрашай ветэранаў, на грошы за якіх ты можаш утрымліваць 10 маладых футбалістаў. Укладвай у маладых, і яны адпрацуюць усё – і праз некалькі гадоў будзе і вынік, і грошы. А так складваецца адчуванне, што ўсе рашэнні прымаюцца хаатычна. Добра, пра гэта можна казаць колькі заўгодна, таму я аддаю перавагу назіраць з боку, – распавёў Прысяжнюк.
