Смольскі пра лігу клубнага біятлону: «Кітайскі клуб хацеў удзельнічаць, але IBU пісаў ім лісты»

– Цяпер у нас праходзіла традыцыйнае падрыхтоўчае мерапрыемства, якое называецца ўкатка. Кожную восень у канцы кастрычніка мы выязджаем на снег. Раней гэта былі краіны Скандынавіі, але выкарыстоўвалі і такія месцы, як Цюмень і Ханты-Мансійск, у які мы вось ізноў вярнуліся 22 кастрычніка. Траса ўжо была гатова максімальна, і падрыхтаваны круг больш за пяць кіламетраў. Сама траса была цвёрдай, і надвор’е дазваляла трэніравацца ў задавальненне ўжо з першых дзён. Хоць бывала ў нашай кар’еры і так, што першы тыдзень на снезе ты трэніруешся ў слоты ў мокрае надвор’е, якая толькі-толькі здабывае зімовыя абрысы. Але сёлета ўжо з першых дзён быў мароз каля пяці градусаў, і ніякай слоты і дажджу, таму мы адразу акунуліся ў зімовае надвор’е.

– Параўнай падрыхтоўчы перыяд на снезе з 2022-га года і з тым, як вы пачыналі працаваць на лыжах да Алімпіяды ў Пекіне, у тым ліку ў аўстрыйскім Рамзау і іншых месцах.

– Скажу так, што ў гэтым годзе стан снегу і стан трасы ідэальней за ўсе укаткі, якія былі ў маёй кар’еры апошнія гадоў дзесяць. Цяпер у Ханты-Мансійску ідэальнае снежнае пакрыццё. Мы ўжо накаталі каля 600 кіламетраў на камфортным снезе. А моцнага адрознення ў снезе не бывае на біятлонных стадыёнах, таму што ён штучны ўсюды. Яго нарыхтоўваюць загадзя, і ў кастрычніку адчыняюць сховішча і ўкладваюць лыжную трасу. А калі выпадае свежы снег, то пакрыццё трасы становіцца змяшаным.

– Растлумач для чытача, у чым галоўная асаблівасць новага праекта Міжнародная ліга клубнага біятлона, які ўпершыню пройдзе 18-19 лістапада ў Ханты-Мансійску?

– Галоўная асаблівасць гэтага праекта заключаецца ў тым, што тут удзельнічаюць клубы. Адпаведна любы існуючы біятлонны клуб можа заявіцца ў дадзеную лігу. Напрыклад, стваральнікі МЛКБ запрашалі клуб з Кітая. Нават можа прыняць удзел любы заходні клуб, калі выкажа жаданне.

– Для біятлонных спаборніцтваў гэта прэцэдэнт і выклік IBU, хоць клубная сістэма характэрна многім відам спорту.

– Так, на сёння ўвесь свет працуе па клубнай сістэме. Як прыклад – гульнявыя віды спорту, трыятлоне, веласпорт. Насамрэч, я здзіўлены, чаму і ў біятлоне падобную сістэму не ўвялі раней. Таму што гэта дае больш магчымасцей і ў плане развіцця віду спорту і пошуку спонсараў. У нас існуе Беларускі клуб біятлону, дзе выбудоўваецца сістэма ў тым ліку і для пошуку спонсараў, каб пра гэта не клапаціўся сам спартсмен.

– А можа быць так, што беларус будзе выступаць і за зборную Беларусі, і за дапусцім клуб біятлона з умоўнай Цюмені?

– У гэтым і заключаецца прынцып клубнай лігі. Любы клуб, прапанаваўшы пэўную суму спартсмену, можа ўзяць яго кантракт. Зразумела, што павінна быць узаемная згода ўсіх бакоў, у тым ліку і яго цяперашняга клуба. Беларус можа, напрыклад, выступаць за клуб з Кітая.

– Давай тады да Кітая. Спачатку клуб з Паднябеснай хацеў узяць удзел, але далей нешта пайшло не так. Ты знерваваўся?

– Так, знерваваўся. Паколькі хацелася б убачыць яшчэ кагосьці ў зоне старту, апроч тых асоб, якія ты бачыш і так штодня. Але і наяўнасць Кітая пацягнула б за сабой жывы працэс развіцця гэтага фармату. Месцы старту маглі б абмяжоўвацца не толькі Беларуссю і Расіяй, але, напрыклад, алімпійскай трасай у Чжандзякоў. Гэта надавала б цікавасці і антуражу, і нагадала б тыя часы, якія былі раней.

На папярэднім узроўні зносін з Кітаем усё было ўзгоднена, але IBU пісаў ім лісты, і, як я зразумеў, іх ласкава папрасілі не ўдзельнічаць у гэтым праекце пад выглядам магчымых санкцый на федэрацыю біятлона Кітая і нацыянальную зборную.

– Але гэта вельмі крывадушна з боку Міжнароднага саюза біятланістаў.

– Атрымліваецца так, што мы не можам стартаваць на Кубку свету, але і не можам развіваць у сябе біятлон. Маўляў, проста сядзіце рахмана, нічога не рабіце, не развівайцеся і чакайце, пакуль мы вас запросім. Гэта не зусім правільна і не зусім прыгожа. Таму што на дадзены момант у Беларусі і Расіі дастаткова шмат моцных спартсменаў.

– Але без Кітая праект клубнай лігі стаў быццам бы яшчэ адным этапам Кубка Садружнасці з удзелам Беларусі і Расіі, вылучаецца няўжо што вялікі прызавы фонд.

– Так, але дапоўню, што сістэма правядзення гонак клубнай лігі цікавая. Спачатку мы бяжым мас-старт, а па яго выніках кваліфікуемся ў гонку пераследу. Гэта надае цікавасці, паколькі ў такой паслядоўнасці гонак я ні разу цікавіўся. А што да іншых беларуска-расійскіх стартаў, то ў нас у планах бегчы іх усе. Калі толькі не ўмяшаюцца ўмовы надвор’я. Паколькі летась старт з больш за мінус дваццаць градусаў па Цэльсіі пацягнулі за сабой зніжэнне імунітэту. Гэта не адчувалася адразу, а праз час, – сказаў Смольскі.