Віталь Кутузаў: «Імкнуся прымножыць пазітыў па беларускім футболе. Не стаў старшынёй АБФФ, але якая розніца?»

– Пра гэта хацелася б пагаварыць падрабязней. Вы выканаўчы дырэктар платформы Sportex Club, створанай для прыцягнення заўзятараў. У чым заключаецца сутнасць праекта?

– Гэта своеасаблівая CRM-сістэма, якая дапамагае заўзятару, уключае яго ў клубныя працэсы. Калі ў двух словах, больш актыву – больш клікаў – больш спонсараў. Заўзятар становіцца часткай клуба. Гэта і рэалізуе наш digital-прадукт. У тваім тэлефоне ўсё гэта даступна 24 на 7. Спадзяюся, што ў хуткім часе наш прадукт будзе запатрабаваны не толькі ў Італіі, але і ў іншых краінах.

– У апошнія гады вы актыўна працавалі і ў беларускім футболе: разглядалі магчымасць балатавацца ў федэрацыю футбола, супрацоўнічалі з «Крумкачамі», запускалі праект «Інтэр Акадэмія Кэмп». Ці плануецца нейкае ўзаемадзеянне ў найбліжэйшай будучыні?

– Па сутнасці, Sportex Club – гэта і ёсць беларускі праект. У нас невялікая каманда, у асноўным якая складаецца з беларусаў. Што тычыцца астатняга, то я ж таксама бачу запыты, дзе магу паўдзельнічаць, падзяліцца ведамі. Стараешся прымножыць, развіць пазітыў датычна беларускага футбола. Бо гэта мая краіна, якая дала мне многае. Ёсць абавязак, хочацца, каб беларуская футбольная супольнасць дадавала. Мая кніга – яскравы прыклад такога імкнення. Напісаў яе, каб новае пакаленне футбалістаў і трэнераў бачыла, як працуюць вялікія спецыялісты. Каб у іх атрымлівалася тое, што зрабіў Бернд Штанге, тое, што цяпер робіць Карлас Алос. Так, я не стаў старшынёй Федэрацыі, але якая розніца? Нічога ж не памянялася. Я паказаў: калі патрэбны Віталь Кутузаў – я тут. Рухаўся ў іншым кірунку, стаў шукаць кропкі для ўзаемадзеяння з аўдыторыяй. Што магу зрабіць сам – раблю. Калі не – шукаю людзей, з якімі атрымаецца стварыць каманду. Адна галава добра, а дзве лепш. Вялікія справы не робяцца ў адзіночку. Гэта камандная гульня, як на полі, так і па-за ім. І толькі сур'ёзная арганізацыя з добрымі людзьмі можа даваць вынік.

Пасля выхаду кнігі мне пішуць маладыя футбалісты, задаюць нейкія пытанні. З задавальненнем адказваю. Да прыкладу, хлопец цікавіцца: як мне трэніравацца, што зрабіць, як паступіць? Праблемы-та розныя ўзнікаюць. І я разумею, наколькі для яго адкрыты свет. Таму кніга і нарадзілася. «У патоку «Хвалі» – гэта ж пра нас усіх. І вы там знойдзеце сябе перш за ўсё. Знойдзеце адказы на тыя пытанні, якія ўзнікаюць, – сказаў Кутузаў.