Чаму ніхто не хоча працаваць у «Баварыі»

Напярэдадні адкрыцця летняга трансфернага акна ўся ўвага прыкавана да магчымых трансфераў і дзясятках або сотнях мільёнаў, за якія гэтыя пераходы будуць адбывацца. Але ў мюнхенскай «Баварыі» ёсць іншыя праблемы – у клубе дагэтуль не могуць знайсці галоўнага трэнера.

Нямецкаму рэкардмайстру адмовіла куча трэнераў. Сітуацыя настолькі абвастрылася, што прасілі застацца нават Томаса Тухеля – і нават той адмовіў. Чаму ж ніхто не хоча працаваць на чале мюнхенцаў?

Яшчэ ў лютым «Баварыя» абвясціла пра спыненне супрацоўніцтва з Томасам Тухелем і пачала пошукі новага трэнера. З тых часоў мюнхенцам, паводле інфармацыі медыя, адмовілі:

• Хабі Алонса

• Юлiян Нагельсман

• Себасцьян Хёнес

• Унаi Эмеры

• Зінедзін Зiдан

• Ральф Рангнік

• Рогер Шміт

• Штэфан Кунц

• Хулен Лапетэгі

• Ханс-Дзітэр Флік

10 (!) трэнераў адмовіліся ўзначальваць мюнхенцаў ад наступнага сезона. Адразу ж наспявае пытанне – чаму пасада галоўнага трэнера «Баварыі» стала такой непапулярнай?

Па-першае, у кожнага з гэтых трэнераў ёсць асабістыя прычыны. Зідан, напрыклад, дрэнна размаўляе на англійскай мове (пра нямецкую няма чаго казаць), Алонса засяродзіўся на працы з «Баерам», Лапетэгі хоча ўзначаліць «Вест Хэм», а Кунц – працягваць працаваць са зборнымі. Зрэшты, усе асабістыя прычыны пераплятаюцца з агульнапрынятым разуменнем працы ў мюнхенскім суперклубе.

Для кожнага з вышэйпералічаных спецыялістаў (магчыма, акрамя Зідана) пераход у «Баварыю» стаў бы велізарным крокам наперад, але чамусьці Хёнес вырашае застацца ў «Штутгарце», Лапетэгі аддае перавагу «Вест Хэму», а Флік, якому дакладна трэба падчысціць рэпутацыю пасля няўдалага перыяду ў зборнай Германіі, адмаўляе клубу, з якім на працягу двух сезонаў выйграў сем трафеяў.

«Баварыя» выйграла 17 з 24 магчымых чэмпіёнстваў у XXI стагоддзі, кожны год валодае з вялікім адрывам самым дарагім спісам футбалістаў, мае з яшчэ большым адрывам самыя вялікія заробкі ў Бундэслізе і на працягу дзесяцігоддзяў захоўваецца адным з найбуйнейшых футбольных клубаў у свеце.

У шырокім сэнсе «Баварыя» – сінонім слова «поспех», таму любая няўдача – параза ад умоўнага «Аўгсбурга» або вылет у паўфінале Лігі чэмпіёнаў ад мадрыдскага «Рэала» – ужо трагедыя для кіраўніцтва клуба.

У перыяд з 2018-га па 2020-ы мюнхенцаў трэніраваў Ніка Ковач. У сваім першым сезоне на чале «Баварыі» ён выйграў залаты дубль, але адляцеў ад «Ліверпуля» ў 1/8-й фіналу ЛЧ (вырашальным стала паражэнне 1:3 дома). Нягледзячы на два трафеі, якія харват атрымаў з клубам, няўдалы выступ у еўракубках адразу ж прымушаў кіраўніцтва задумвацца пра яго звальненне. Урэшце, так і адбылося ў пачатку сезона-2019/20, калі ў 10-м туры «Баварыя» саступіла франкфурцкаму «Айнтрахту» з лікам 1:5. Да таго часу адставанне мюнхенцаў ад першага месца ў чэмпіянаце складала ўсяго 4 ачкі, каманда ўжо прайшла два раўнды Кубка Германіі і лідзіравала ў групе ў Лізе чэмпіёнаў. Здавалася, усё не так дрэнна, але не для «Баварыі», якая яшчэ і саступіла «Дортмунду» ў матчы за Суперкубак. 1:5 – сурʼёзны ўдар па рэпутацыі.

Падобная сітуацыя была і ў Карла Анчалоці. У 2017-м яго звольнілі пасля другой паразы ў 10 матчах сезона – тады «Баварыя» саступіла «ПСЖ» 0:3 у Лізе чэмпіёнаў. Улічваючы, што ў мінулым сезоне Дон Карла выйграў толькі Бундэслігу і ў ЛЧ вылецеў ад «Рэала» з двума паразамі ў чвэрцьфінале, будучыні ў італьянца ў «Мюнхене» і быць не магло.

Прыклад Нагельсмана – самы яркі ў гэтай гісторыі. Яго звольнілі ўжо ў другой палове сезону (пасля паразы ад «Баера» ў 25-м туры Бундэслігі), але з ім на чале каманда ўсё яшчэ змагалася за трэбл – адставала ад «Дортмунда» толькі на адно ачко ў чэмпіянаце, прайшла «ПСЖ» з Мбапэ і Месі ў Лізе чэмпіёнаў без адзінага прапушчанага гола і ўжо была ў чвэрцьфінале Кубка. Зрэшты, «непераканаўчы футбол» (афіцыйная версія) і пастаянныя скандалы за кулісамі справакавалі спыненне супрацоўніцтва з трэнерам, ініцыятарамі якога былі былыя босы клуба Хасан Саліхаміджыч і Олівер Кан.

У «Баварыі» не прабачаюць хібнасці і няўдачы або непераканаўчы футбол і бестрафейны сезон, абмяжоўваюць ва ўладзе (трэнер павінен выключна трэніраваць і даваць вынік) і дыктуюць свае «традыцыйныя» правілы, якія ўкаранёныя ў баварскім слогане «Mia san mia» («Мы ёсць мы»).

Паказальна, што Пеп Гвардыёла – адзіны трэнер за апошнія 20 гадоў, які правёў на чале каманды больш за 150 матчаў. Ні Тухель, ні Нагельсман, ні Анчалоці не перасеклі адзнаку нават у 100 паядынкаў.

Калi Саліхаміджыч і Кан наймалі Тухеля, адразу ж здавалася, што гэта выбуховая сумесь. Кіраўніцтва клуба, якое славіцца скандаламі, і трэнер, які праз скандалы з кіраўніцтвам нідзе доўга не затрымліваўся.

Зрэшты, станоўчыя сігналы ў клубе пачалі з'яўляцца адразу пасля ледзь выйгранага чэмпіёнства мінулага сезона. Саліхаміджыча і Кана вызвалілі праз гадзіну пасля «залатога гола» Мусіялы, Тухель атрымаў свабоду дзеянняў і летам паспрыяў падпісанню Рафаэла Герэйру і Хары Кейна. У верасні да «Баварыі» далучыўся спартыўны дырэктар Крыстаф Фройнд, але не зусім удалыя выступы каманды на футбольным полі зноў справакавалі размовы аб магчымым звальненні трэнера.

Тухель прайграў «Лейпцыгу» 0:3 у матчы за Суперкубак, вылецеў ад «Саарбрукена» з трэцяй лігі ў Кубку, а пасля трох паражэнняў запар у лютым Томасу паказалі на дзверы – праўда, пасля завяршэння сезона. Калі наогул «Баварыя» саступала тройчы запар? У Мюнхене банальна не даруюць такіх вынікаў.

Макс Эберль, які 1 сакавіка афіцыйна заступіў на пасаду старшыні праўлення спартыўнага сегмента, адразу ж пачаў шукаць новага трэнера, але пасля няўдачы за няўдачай у пошуках у функцыянера зʼявілася думка пакінуць Тухеля. Нямецкія СМІ пісалі, што трэнера «вельмі моцна» прасілі застацца, а чуткі пра магчымы працяг супрацоўніцтва з Тухелем распаўсюджваліся надзвычай хутка. Зрэшты, 17 траўня немец асабіста расставіў усе кропкі над «і»:

«Сёння – мая апошняя прэс-канферэнцыя. Я мог застацца, але мы не прыйшлі да згоды з клубам. Рашэнне, якое прынялі ў лютым, застаецца ў сіле», – афіцыйна пацвердзіў свой сыход Томас.

Сітуацыя выглядае так, што спачатку Тухелю не прабачылі тое, чаго звычайна не прабачаюць у «Баварыі», а пасля трэнер не прабачыў такога стаўлення да сябе, бо магчымасць застацца ў яго была. Пагаворваюць, ён хацеў прымаць больш актыўны ўдзел у трансфернай палітыцы, больш мець зносіны з кіраўніцтвам і браць на сябе адказнасць не толькі за трэніровачны працэс і вынік на футбольным полі.

Але гэта «Баварыя», у якой усё адбываецца па строгіх правілах. І не ўсе змогуць з гэтымі правіламі мірыцца.

Дык хто ж усё ж прыме iх i пагадзiцца ўзначаліць мюнхенцаў?

Фота: IMAGO/Mladen Lackovic, Sven Hoppe/dpa, Elmar Kremser/SVEN SIMON, Frank Hoermann / SVEN SIMON